عارضه شایع آرنج تنیس بازان و روش های درمان - اوج باور

حسن زاده اضافه نمود: آرنج تنیس باز ها معمولا در بین تنیس باز های غیرحرفه ای و خانم های خانه دار یا افرادی که کار های مداومی مانند تایپ یا نوشتن های طولانی انجام می دهند یا افرادی مثل کارگران کارخانه ها که بیش از حد با مچ دستشان کارهای سنگین می نمایند، رخ می دهد.

او با بیان اینکه این مشکل در گروه خاصی از افراد ایجاد می گردد، ادامه داد: نقطه درد از استخوان بالای آرنج شروع می گردد و در قسمت های پایین آرنج منتشر می گردد و به حدی می رسد که فرد هنگام کار با مچ دستان و انگشتانش، درد شدیدی در ناحیه آرنج احساس می نماید.

این متخصص بیماری های استخوان و جراح ارتوپد بیان نمود: درمان های متفاوتی مثل تزریق دارو، تزریق خون یا PRP و در نهایت جراحی برای این عارضه وجود دارد.

او گفت: تعداد مبتلایان به عارضه آرنج تنیس بازان که ناچار به جراحی می شوند در طول سال، زیاد نیست که معمولا با استراحت و مصرف دارو های ضد التهاب مثل پروفن، نوافن و ناپروکسن و ... قابل درمان است و در کاهش درد نقش موثری دارد.

حسن زاده اضافه نمود: یکی دیگر از راه های ساده برای کاهش درد در قسمت آرنج، استفاده از آرنج بند کوتاه یا بلند است. این آرنج بند، نقطه فشار عضلات را شبیه دهانه اسب، مهار می نماید و حرکتِ دست را کنترل می نماید تا فرد متحمل درد نگردد.

عارضه آرنج تنیس بازان، قابل درمان است

این متخصص بیماری های استخوان و جراح ارتوپد بیان نمود: اگر فردی فعالیتش زیاد باشد و نتواند دست خود را استراحت بدهد، آرنج بند به کارش نمی آید؛ در این مرحله، از آتل گچی یا گچ دریافت کامل دست برای بی حرکت کردن دست و آرنج استفاده می کنیم. تا به مدت 3 تا 4 هفته دست فرد، بی حرکت بماند و دردش کنترل گردد و کاهش پیدا کند.

حسن زاده گفت: یکی از بهترین و موثرترین درمان ها، تزریق داروی تریامسینولون به علاوه یک میلی گرم داروی بی حس نماینده مثل لیدوکائین است که در نقطه التهاب تزریق می گردد و آرنج چند روزی توسط آرنج بند بسته می گردد و بی حرکت می ماند. این دارو با وجود اینکه جزو گروه دارو های کورتونی است اما چون جذب بدن نشده و باعث ایجاد پوکی استخوان نمی گردد تا چند ماه و حتی چند سال اثرش باقی می ماند.

او بیان نمود: افرادی که درد مقاوم دارند و با درمان های دارویی و تزریق، درمان نمی شوند باید از فیزیوتراپی یاری بگیرند. همچنین افرادی که نه به تزریق و نه به فیزیوتراپی واکنش نشان ندادند و معمولا درد زیادی را تحمل می نمایند باید از تزریق خون و تزریق PRP ، استفاده نمایند. در تزریق PRP، از خون فرد استفاده می نمایند و پس از غلیظ کردنش، پلاکت های خون را در مرحل تزریق می نمایند.

این متخصص بیماری های استخوان و جراح ارتوپد توضیح داد: در مرحله آخر که هیچ یک از درمان های پیشنهادی جواب نداد، با جراحی، عضلات آرنج و مچ دست، آزادسازی می شوند.

حسن زاده گفت: به طور کلی استراحت دادن به دست و بی حرکت نگه داشتن دست به مدت چند هفته و استفاده از دارو های ضد التهاب، ساده ترین و موثر ترین روش درمان هارضه شایع آرنج تنیس بازان است.