فضاپیمای وُیِیجر 1 پس از 47 سال همچنان با زمین در ارتباط است: تماس دوباره از فاصله 24 میلیارد کیلومتری با فرستنده ای قدیمی
به گزارش اوج باور، وُیِیجر 1 (Voyager 1) که نزدیک به نیم قرن از پرتاب آن به فضا می گذرد، همچنان توانایی خود را در مواجهه با چالش های فنی به نمایش می گذارد. این فضاپیما که اکنون در فضای میان ستاره ای واقع شده است و بیش از 24 میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد، اخیراً با مشکل قطع ارتباط روبه رو شده بود. با این حال، وُیِیجر 1 به طریقی شگفت انگیز و با استفاده از یک فرستنده قدیمی که از سال 1981 به بعد دیگر مورد استفاده قرار نگرفته بود، مشکل را حل کرد و توانست ارتباط خود را دوباره برقرار کند.
چالش های ارتباطی در فاصله ای بی سابقه
فاصله بسیار زیاد وُیِیجر 1 از زمین به این معناست که ارسال هر پیغام یا دستوری به این فضاپیما یا دریافت پاسخ از آن، بیش از 22.5 ساعت زمان می برد. در تاریخ 16 اکتبر، تیم فنی در زمین دستوری برای روشن کردن یکی از گرم نماینده های فضاپیما ارسال کرد. این گرم نماینده ها برای حفظ عملکرد صحیح سیستم های داخلی ضروری هستند، زیرا وُیِیجر 1 در فضای سرد میان ستاره ای واقع شده است و برای انجام مأموریت های خود احتیاج به دمای مناسبی دارد. این فضاپیما به وسیله انرژی رادیواکتیویته تأمین می گردد که همچنان قادر است برای روشن نگه داشتن گرم نماینده ها انرژی فراوری کند.
با این حال، دو روز بعد یعنی در 18 اکتبر، وُیِیجر 1 به این دستور پاسخی نداد. فضاپیما از فرستنده ای در باند X برای برقراری ارتباط با شبکه دیپ اسپیس (Deep Space Network) استفاده می نماید. آنالیز های اولیه تیم فنی نشان داد که دستور ارسالی ممکن است باعث فعال شدن سیستم حفاظتی خطا (Fault Protection System) شده باشد. این سیستم به گونه ای طراحی شده که در صورت بروز مشکل، می تواند به طور اتوماتیک عملکرد بعضی از اجزا را تغییر دهد یا کاهش دهد. در این مورد، به نظر می رسید که سرعت انتقال داده ها کاهش یافته و سیگنال فرستنده در باند X تغییر نموده است.
کشف سیگنال و تشخیص مشکل
تیم فنی با استفاده از تجهیزات پیشرفته، توانست سیگنال تازه را شناسایی کند. در ابتدا این مشکل به نظر نمی رسید که تهدیدی جدی برای مأموریت باشد و تیم فنی در پی راه حلی موقت بود. اما در تاریخ 19 اکتبر، شرایط پیچیده تر شد. سیگنال به طور کامل قطع شد و فضاپیما دیگر پاسخی نمی داد. در این لحظه، نگرانی ها افزایش یافت و تیم فنی با چالشی بزرگ روبه رو شد.
اما در نهایت این فضاپیما به طریقی شگفت انگیز و به یاری رایانه های داخلی خود، راه حلی غیرمنتظره پیدا کرد. سیستم های وُیِیجر 1 به طور اتوماتیک راه حلی ایجاد کردند که حتی تیم زمینی نیز انتظار آن را نداشت.
استفاده از فرستنده قدیمی باند S پس از 43 سال
به گفته تیم فنی، سیستم حفاظتی وُیِیجر 1 احتمالاً دو بار دیگر فعال شده و فرستنده باند X را خاموش نموده و به فرستنده دیگری به نام باند S تغییر داده است. این فرستنده باند S از سال 1981 دیگر استفاده نشده بود و به همین علت سیگنال آن ضعیف تر از باند X است. این فرستنده به علت مصرف کمتر انرژی، انتخاب مناسبی برای شرایط بحرانی به شمار می رود، اما نگرانی اصلی تیم فنی این بود که آیا این سیگنال در زمین قابل دریافت خواهد بود یا خیر. به هرحال، مهندسان با استفاده از شبکه دیپ اسپیس پیروز به شناسایی و دریافت سیگنال باند S شدند، و این نشان دهنده توانایی استثنایی این فضاپیما در مواجهه با مسائل پیچیده است.
ادامه کوشش برای بازگرداندن وُیِیجر 1 به شرایط عادی
اکنون که ارتباط با وُیِیجر 1 دوباره برقرار شده، تیم فنی ناسا در کوشش است تا این فضاپیما را به شرایط عادی بازگرداند. کارکرد صحیح فرستنده باند S، حتی پس از گذشت چهار دهه، نشان دهنده کیفیت بالای طراحی و مهندسی این فضاپیما و تیم سازنده آن است. هر روزی که وُیِیجر 1 به ارسال داده ها به زمین ادامه می دهد، نه تنها پیروزیتی برای دانش فضایی است، بلکه نشان از توانایی بی نظیر تیم های مهندسی است که همچنان برای حفظ عملکرد آن کوشش می نمایند.
وُیِیجر: نمادی از مهندسی و پشتکار
کاوشگرهای وُیِیجر، از جمله وُیِیجر 1، پروژه ای بزرگ و استثنایی در تاریخ فضانوردی محسوب می شوند. اینکه پس از گذشت نزدیک به 50 سال از زمان پرتاب، این فضاپیماها همچنان قادر به ارسال داده ها و حتی حل مسائل فنی هستند، به راستی شگفت انگیز است. پیروزیت های وُیِیجر نتیجه کوشش و دقت تیم های مهندسی در دهه های گذشته و حمایت و پشتکار تیم های کنونی ناسا است که همچنان این مأموریت را پیگیری می نمایند.
این دستاورد نه تنها گامی مهم در کشف اسرار فضاهای دوردست است، بلکه نشان دهنده این است که با به کارگیری دانش و تجربه، حتی پیچیده ترین مسائل نیز قابل حل هستند. مأموریت وُیِیجر یادآور اهمیت و ارزش مداومت در علم و فناوری است و نمادی از کوشش انسان برای کشف ناشناخته های کیهان به شمار می آید.
منبع: یک پزشک