التیام زخم پوست با گیاه شنگ - اوج باور

به گزارش خبرنگاران، پوست عظیم ترین بافت بدن مهره داران است و به عنوان سدی در برابر تهاجم عوامل مُضر محیطی عمل می نماید. استفاده از گیاهان دارویی جهت درمان زخم از سابقه طولانی برخوردار است و تحقیقات بر روی عوامل گیاهی موثر بر ترمیم زخم یکی از زمینه های پیشرفت پزشکی و زیست شناسی تکوینی است.

مهندس سارا غزلباش کارشناس گیاهان دارویی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی با بیان این که استفاده از شیرابه یا لاتکس گیاه شنگ در بهبود زخم ها از جمله زخم های سرمازدگی گزارش شده است، بیان کرد: گیاه شنگ با نام علمی Tragopogon graminifolius از دیرباز تا به امروز در طب سنتی به عنوان التیام دهنده زخم برای جراحات ایجاد شده در دام ها استفاده می گردد و استفاده موضعی از عصاره گیاه شنگ می تواند تاثیرات التیام دهنده در زخم ایجاد شده در پوست داشته باشد.

وی ترکیبات شناسایی شده در گیاهان این جنس را از دسته فلاونوئیدها، ترپنها، ساپونینها و هیدروایزوکومارین، ترکیبات فنلی و استرولها دانست و اظهار کرد: مکانیزم فعالیت ضد زخمی این گیاه، ترکیب فنلی آن، بر اساس متوقف کردن استرس های اکسداتیو و پراکسیداسیون چربی است و بعضی از گیاهان جنس شنگ با دارا بودن اثر آنتی اکسیدانی قوی از آسیب التهابی به بافت ها جلوگیری می نمایند.

بر اساس اعلام روابط عمومی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، این کارشناس گیاهان دارویی در ادامه اضافه نمود: در طب سنتی ایران از شنگ به عنوان بند آورنده خون ریزی و بهبوددهنده زخم در خونریزی های بینی، گوش، شش، گلو، روده، معده و پوست استفاده شده است و در مناطق مختلف نیز به صورت خوراکی و دارویی کاربرد دارد، از جمله در ناحیه شرف الدین واقع در شرق آذربایجان، این گیاه به عنوان یک داروی اشتهاآور شناخته شده است. همچنین شنگ دارای طبع سرد است. سرشار از ویتامین های A, C، فیبر، کلسیم و سایر املاح معدنی است.