نکات مهم تغذیه کودک در سال دوم زندگی
به گزارش اوج باور، برعکس سال اول که توصیه می شد تغذیه با شیر مادر مقدم بر غذای کمکی باشد در سال دوم با توجه به اهمیت بیشتر غذاهای جامد، توصیه می گردد که حتی المقدور شیر مادر بعد از غذا داده گردد.
نکات مهم تغذیه کودک در سال دوم زندگی
برعکس سال اول که توصیه می شد تغذیه با شیر مادر مقدم بر غذای کمکی باشد در سال دوم با توجه به اهمیت بیشتر غذاهای جامد، توصیه می گردد که حتی المقدور شیر مادر بعد از غذا داده گردد.
دفعات تغذیه کودک (به غیر از شیر مادر) هنوز 5 تا 6 بار در روز است.
بین یک تا 5/1 سالگی زمان انتقال تغذیه کودک از غذاهای کمکی به غذاهای سفره خانواده است.
توصیه می گردد تا 18 ماهگی بسته به تحمل کودک و به تدریج، غذاهای سال اول زندگی به سفره خانواده تبدیل گردد. لذا هفته ای 2 تا 3 بار از همان غذاهای کم حجم، مقوی و پر انرژی سال اول زندگی مانند سوپ گوشت و سبزیجات مخلوط با کمی آرد و شیر و شکر و یا کته نرم که با آب گوشت پخته شده است برای او تهیه گردد.
احتیاج به کلسیم و پروتئین عمدتا به وسیله شیر مادر و ماست پاستوریزه ای که در روز می خورد تامین می گردد.
سفیده تخم مرغ را می توان همانطور که در خصوص زرده آن آغاز شده بود، یعنی کم کم و به صورت کاملا پخته و سفت از میزان کم آغاز کرد و بتدریج به یک سفیده کامل رساند. بدین ترتیب کودک می تواند یک روز در میان یک تخم مرغ کامل به صورت نیمرو، املت یا آب پز بخورد؛ اما هر روز هم می تواند از سفیده تخم مرغ استفاده نماید.
از گروه چربی و شیرینی ها هم باید استفاده نمود. استفاده کردن از این گروه به صورت غنی کردن غذای کودک با روغن نباتی یا کره تا حدی که جای مواد غذایی دیگر را نگیرد و سبب کاهش اشتهای او نگردد و استفاده از مواد نشاسته ای به صورت نان، برنج، ماکارونی و سیب زمینی است تا انرژی مورد احتیاج کودک را فراهم نماید.
حبوبات، غنی از مواد پروتئینی و املاح هستند که معمولا از اواخر سال اول زندگی به رژیم غذایی کودک اضافه می شوند. در سال دوم هم بتدریج بر تنوع آن افزوده و به صورت کاملا پخته شده (بعد از خیس کردن و جداکردن پوست آن) همراه با سیب زمینی و روغن زیتون می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
اگر آغاز غذا یک باره و به صورت آنچه که در سفره خانواده است به کودک داده گردد، پذیرش و هضم آن برای او مشکل می گردد. لذا در ابتدا باید تغییراتی درآن داد مثلا در سفره خانواده اگر برنج (پلو) به صورت کته یا کاملا نرم شده نیست می توان آن را با پشت قاشق و کمی آب خورش، نرم و له نمود یا اگر خوراک سیب زمینی و گوشت و ... وجود دارد کمی نان را در آب خوراک نرم نموده همراه با گوشت و سیب زمینی که با پشت قاشق له و نرم شده است به کودک داد.
همانطور که گفته شد هنوز هم معده کودک کوچک است و نباید آن را با آب یا آب میوه و یا خود میوه پر کرد.
آب میوه در حجم کم به اسم یک نوشیدنی خنک از میوه های تازه یا از شربت های خانگی مانند شربت آب لیمو (با لیمو ترش تازه)، شربت به لیمو و ... بعد از بازی و تقلای کودک در یک روز گرم بسیارمطبوع و لذت بخش است.
مصرف میوه های مختلف، دو تا سه بار در روز به میزان توصیه شده، هم بخشی از احتیاج های کودک به ویتامین های A و C را تامین می کند و هم به دلیل داشتن فیبر، کار دستگاه گوارش او را تسهیل می کند.
دادن غذاهای خیلی شیرین و یا نوشیدنی در حجم زیاد در فاصله دو وعده غذا معمولا سبب کاهش اشتها شده و ممکن است کودک را ازخوردن غذای اصلی بازدارد.
در برنامه غذایی کودک یک تا دو ساله تنقلاتی مثل پفک، چیپس، شکلات و نوشابه جایی نداشته و در صورتی که فعالیت کودک زیاد باشد، استفاده از میان وعده های انرژی زا مانند: خرما، کشمش، مربا، کمپوت، ژله، بیسکویت، بستنی پاستوریزه، بادام و پسته بو نداده (ولی ریز و پودر شده مخلوط با ماست) به شرطی که جای وعده اصلی غذا را نگیرد مفید است.
بچه ها یک تا دو ساله هنوز هم در معرض خطر خفگی هستند و موادی مانند تکه های سوسیس، دانه انگور، سبزی های خام، فندق، بادام، ذرت بو داده، آب نبات و غیره نباید در دسترسشان باشد. بعلاوه وقتی دراز کشیده اند و یا در حال دویدن هستند نباید به آنان غذا داد.
میوه های آلرژی زا مانند کیوی، خربزه، و هم موادی که هضم آنها مشکل است مثل پوست حبوبات هنوز هم در برنامه غذایی کودک جایی ندارند.
در طول سال دوم زندگی، مصرف قطره ویتامین های آ و د یا مولتی ویتامین و قطره آهن به همان میزان قبلی باید ادامه داشته باشد و این مطلب که آهن موجب سیاهی دندان ها می گردد نباید مانع مصرف آن گردد بلکه باید قطره را در عقب دهان کودک ریخت و متعاقب آن به کودک آب یا کمی آب میوه داد و یا دندان ها را مسواک زد.
رعایت نکات ایمنی هنگام غذاخوردن کودک
کودک را هنگام غذاخوردن تنها نگذارید. همواره یک نفر باید (حتی تا 3 سالگی) بر غذاخوردن کودک نظارت داشته باشد.او را بنشانید و غذا بدهید. مراقب جویدن غذا و بلعیدن او باشید.
همزمان با افزایش دندان های کودک، غلظت و سفتی غذا را بیشتر کنید و غذاهایی بدهید که قابل جویدن باشد.
مواد غذایی که محتمل است باعث خفگی کودک گردد مانند سوسیس، شکلات، آب نبات، تخمه و آجیل، انگور و تکه های درشت گوشت را در دسترسش قرار ندهید.
هنگام دندان درآوردن اگر برای بی حسی لثه از دارو استفاده می کنید، سعی کنید نزدیک زمان غذا خوردن نباشد چون باعث بی حسی ماهیچه های گلو می گردد و بلعیدن غذا را مشکل می کند.
اگر کودک در اتومبیل یا در کالسکه در حال حرکت است به او غذا ندهید.
منبع:www.ninisite.com/خ
منبع: راسخون