کبودی خارش دار؛ از دلایل تا درمان - اوج باور

از پروفایل ما وبلاگ بخار دیدن نمایید.

افرادی که کبودی خارش دار بدون دلیلی تعیین برای بروز کبودی را تجربه می نمایند، ممکن است به یک شرایط پوستی که موجب راش پوستی می گردد، مبتلا باشند. کبودی زمانی شکل می گیرد که یک آسیب موجب صدمه دیدن سطح پوست نشده، اما رگ های خونی کوچک زیر سطح پوست دچار پارگی شده و خون به بافت مجاور نشت می نماید.

بیشتر کبودی ها بی احتیاج از درمان پزشکی بهبود می یابند و تغییر رنگ کبودی و حتی خارش آن طی این فرایند عادی است. کبودی ها با توجه به رنگ پوست فرد متفاوت به نظر رسیده و ممکن است تشخیص آن ها در پوست های تیره تر دشوارتر باشد. به طور کلی، کبودی ها به صورت لکه های تغییر رنگ داده یا تیره تر روی پوست ظاهر می شوند.

در ابتدا، کبودی ها می توانند قرمز یا بنفش رنگ به نظر رسیده و طی فرایند بهبودی رنگ آن ها به زرد-سبز تغییر کند. در این زمان است که امکان تجربه احساس خارش در محل کبودی وجود دارد.

عضلات و استخوان ها نیز می توانند دچار کبودی شوند. کبودی ها می توانند موجب تورم، سفتی و درد در بخش های مجاور شوند. کبودی عضله ممکن است موجب کاهش دامنه حرکت گردد، در شرایطی که کبودی های جدی تر یا هماتوم ها می توانند موجب شکل گیری برآمدگی های متورم و دردناک شوند.

چرا کبودی ها دچار خارش می شوند؟

پژوهشگران دلیل دقیق احساس خارش در محل کبودی را نمی دانند. از جمله عوامل تاثیرگذار در این زمینه می توان به خشکی پوست و خود فرایند بهبودی اشاره نمود.

پوست خشک اغلب موجب احساس خارش می گردد. اگر افرادی با پوستی خشک دچار کبودی شوند، این ناحیه می تواند بسیار حساس و درناک گردد. در صورتی که پوست خشک محل کبود مرطوب نگه داشته نگردد، فرد ممکن است با احساس خارش در این قسمت روبرو گردد.

به طور خاص، افراد مسن ممکن است بیشتر با کبودی های خارش دار روبرو شوند، زیرا بروز کبودی در آن ها راحت تر انجام شده و احتمال خشکی پوست نیز در این افراد بیشتر است. کبودی های بلند مدت روی دست ها به نام پورپورای اکتینیک یا پورپورای پیری شناخته می گردد.

پورپورای اکتینیک که بیشتر در افراد مسن دیده می گردد، به طور معمول، به واسطه نازک بودن پوست، ضعیف شدن رگ های خونی و استفاده از استروئید ها و رقیق نماینده های خون مانند کومادین و الکل شکل می گیرد. افرادی با پوست خشک ممکن است دچار کبودی های خارش دار شوند.

کبودی ها نوعی زخم هستند که به نام زخم فشاری شناخته می گردد. بنابر مقاله ای در سال 2015، خارش یک واکنش بهبودی معمول برای انواع مختلف زخم است. به گفته کارشناسان، هیستامین که توسط بدن برای بهبودی زخم ترشح می گردد و سطوح بالای بیلی روبین که می تواند طی فرایند بهبودی زخم رخ دهد، می توانند موجب خارش گردد.

گاهی اوقات، کبودی ها در نتیجه خارش شکل می گیرند. به عنوان مثال، بعضی افراد نسبت به نیش پشه ها، ساس ها یا حشرات دیگر آسیب پذیرتر هستند و محل گزش را به اندازه ای شدید می خارانند که موجب بروز کبودی می گردد.

آیا کبودی می تواند نشانه ای از عفونت باشد؟

یک کبودی خارش دار به طور معمول نشانه ای از عفونت نیست. کارشناسان نشانه های کلیدی عفونت زخم را افزایش درد و تورم، گسترش تغییر رنگ پوست، چرک، و احساس بیماری عنوان نموده اند و خارش از نشانه های عفونت عنوان نشده است.

افزون بر این، اگرچه بسیاری از عفونت های دیگر مانند سلولیت، فولیکولیت، ایمپتیگو، و آبله مرغان می توانند بر پوست تاثیرگذار باشند، اما این ها به کبودی شباهت نداشته و موجب آن نمی شوند.

به گفته انجمن سرطان آمریکا، خارش می تواند با بیماری های شدید مانند لوسمی، سرطان سلول های خونی، مرتبط باشد. با این وجود، زمانی که فردی مبتلا به لوسمی یا دیگر انواع سرطان خون باشد، به طور معمول خارش در سراسر بدن و نه فقط یک نقطه را تجربه می نماید. این نوع خارش با یک راش پوستی، کبودی یا خشکی پوست مرتبط نیست.

چگونگی درمان کبودی خارش دار

درمان پایه برای کبودی ها چه با خارش همراه باشند و چه نباشند، شامل موارد زیر می گردد:

- استراحت و بالا قرار دادن محل کبودی در صورت امکان

- قرار دادن یخ روی محل کبودی طی دو روز نخست پس از آسیب

- اعمال گرما روی محل آسیب پس از 48 ساعت

- مصرف دارو های مسکن بدون نسخه در صورت احتیاج

اقدامات بیشتر که می تواند برای یک کبودی خارش دار مفید باشند، شامل موارد زیر می گردد:

- شستشوی محل کبودی با آب گرم و نه داغ

- استفاده از صابون های ملایم و فاقد مواد محرک

- استفاده از لوسیون های تسکین دهنده برای درمان خشکی پوست و کاهش خارش

- مصرف آنتی هسیتامین های بدون نسخه در صورت احتیاج

راش پوستی همراه با کبودی

افرادی که کبودی خارش دار بدون دلیلی تعیین برای بروز کبودی را تجربه می نمایند، ممکن است به یک شرایط پوستی که موجب راش پوستی می گردد، مبتلا باشند. به عنوان مثال، بیماری پوستی مانند اگزما یا درماتیت آتوپیک می تواند موجب راش های پوستی گردد که به حدی موجب احساس خارش می شوند که افراد هنگام مالیدن یا خاراندن پوست می توانند موجب بروز کبودی شوند.

به مرور، این شرایط می تواند موجب تغییر رنگ پوست گردد، از این رو محل تحت تاثیر قرار گرفته می تواند شبیه به یک کبودی و نه یک راش پوستی به نظر برسد. سوریازیس یکی دیگر از بیماری های پوستی رایج است. سوریازیس می تواند موجب شکل گیری پلاک های خارش دار در هر نقطه از بدن به ویژه زانوها، آرنج ها و پوست سر گردد.

در افراد رنگین پوست مبتلا به سوریازیس، پلاک ها به طور معمول بنفش، خاکستری یا قهوه ای تیره هستند و ممکن است شبیه به کبودی و نه پلاک سوریازیس به نظر برسند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم

بیشتر کبودی ها بدون درمان پزشکی بهبود می یابند. اما در موارد زیر مراجعه به پزشک باید مد نظر قرار بگیرد:

- کبودی های مکرر بدون دلیل تعیین

- کبودی که بیش از دو هفته بدون بهبود قابل توجه ادامه داشته است

- ابتلا به نشانه های عفونت مانند افزایش قرمزی یا تورم اطراف کبودی

تجربه درد یا فشار شدید در محل آسیب ممکن است به شرایطی جدی به نام سندرم کمپارتمان (Compartment Syndrome) اشاره داشته باشد که احتیاجمند درمان پزشکی فوری است.