کشف فسیل هایی که داستان انقراض دایناسور ها را دگرگون می نماید - اوج باور

به گزارش خبرنگاران به نقل از rahnamato، اکنون و پس از دهه ها بحث و تبادل نظر در این زمینه، یک سند تازه کشف شده بسیار شگفت انگیز گویا پاسخی برای این معما دارد. محققان موسسه دیرینه شناسی مهره داران و دیرینه انسان شناسی (IVPP) آموزشگاه علوم چین به همراه همکاران خود شواهدی برای حمایت از این فرضیه پیدا نموده اند که دایناسور ها قبل از انقراضشان تنوع چندانی نداشتند و به طور کلی در طول آخرین دوره کرتاسه با کاهش شدید جمعیت روبرو بوده اند.

تا پیش از این، بیشتر داده های علمی در خصوص آخرین روز های حیات دایناسور ها از آمریکای شمالی بدست آمده است. اگرچه بعضی از مطالعات منتشر شده حاکی از آن است که جمعیت دایناسور ها در این منطقه و قبل از رویداد انقراض بزرگ به خوبی در حال رشد بود، اما تحقیقات دقیق تر دیگر نشان می دهد که دایناسور ها واقعاً در چنین شرایطی نبودند و حتی جمعیت آن ها به شکل قابل توجهی رو به کاهش بود. این یافته ها فرایندی را به نمایش می گذارد که حاکی از رو به زوال رفتن دایناسور ها پیش از رویداد انقراض بزرگ است.

در این میان کشف تازهی در چین، این شرایط را دگرگون کرد. محققان چینی بیش از 1000 تخم دایناسور فسیل شده و پوسته تخم مرغ را در حوضه شانیانگ در مرکز چین پیدا کردند که از توالی های سنگی با ضخامت کلی 150 متر به دست آمده اند.

محققان تخمین های دقیق سنی لایه های سنگ را با تجزیه و تحلیل و استفاده از مدل سازی کامپیوتری در بیش از 5500 نمونه زمین شناسی به دست آوردند. این به دانشمندان اجازه داد تا یک جدول زمانی نزدیک به 2 میلیون سال و مربوط به اواخر دوره کرتاسه ایجاد نمایند. این جدول زمانی دقیقاً دوره قبل از رویداد انقراض بزرگ را نشان می داد، به همین علت امکان مقایسه مستقیم با داده های سراسر دنیا را فراهم می نماید.

آنالیز داده های حوضه شانیانگ، به شکل باور نکردنی کاهش تنوع دایناسور ها را نشان می داد. به عنوان مثال، 1000 فسیل تخم دایناسور جمع آوری شده از این حوضه تنها نشان دهنده سه گونه مختلف Macroolithus yaotunensis، Elongatoolithus elongatus و Stromatoolithus pinglingensis است. علاوه بر این، دو گونه از سه گونه تخم دایناسور از گروهی از دایناسور های بی دندان به نام اویراپتور هستند، در حالی که دیگری از گروه هادروساورید گیاهخوار (که به عنوان دایناسور های منقار اردکی نیز شناخته می شوند) است.

این تنوع کم از گونه های دایناسور در 2 میلیون سال قبل از انقراض دسته جمعی در مرکز چین، بسیار جالب توجه بود. به عبارت دیگر، داده های چین در هماهنگی کامل با داده های تازه آمریکای شمالی است که نشان می دهد پیش از رویداد انقراض دسته جمعی، دایناسور ها در حال کاهش بودند.

اما هنوز به درستی تعیین نیست که چرا دایناسور ها در اواخر دوره کرتاسه شاهد کاهش شدید جمعیت بودند. بعضی از دانشمندان این موضوع را به تغییرات آب و هوایی شدید در این دوره نسبت می دهند و بعضی دیگر فوران آتشفشان های بزرگ را عامل این کاهش جمعیت می دانند.

به هر روی آنچه در این یافته های تازه به وضوح قابل مشاهده است، دگرگون شدن داستان انقراض بزرگ از طریق یک شهاب سنگ بزرگ است. اکنون ما می دانیم که حداقل دو میلیون سال قبل از این برخورد مرگبار، جمعیت دایناسور ها به دلایل نامعلومی در سراسر دنیا به شدت در حال کاهش بود. به نظر می رسد داستان انقراض دایناسور ها هنوز به صورت یک معمای مجذوب کننده برای دانشمندان و علاقمندان به جای مانده است.